Grand Canyon

Na een heel koude nacht (7 graden), warmt het gelukkig weer snel op zodra de zon er weer is. Vandaag iets minder warm (26 graden) dan gister en dat komt goed uit, omdat wij weer een stukje gaan lopen van de Rim Trail, dit keer vanaf Hermits Rest. 

Het bijzondere van de Grand Canyon is dat je eigenlijk vooraf, tijdens de rit er naar toe, helemaal geen idee hebt van wat er achter het wat bergachtige landschap met naaldbomen schuil gaat. Tot aan het laatste moment zie je het niet. Totdat je plotseling aan de rand staat en de diepte inkijkt, maar ook in de verte kunt kijken. Vandaag hebben wij op een punt gestaan waar je 97 kilometer ver weg kunt kijken! Ook hebben de rotsen prachtige kleurschakeringen. De vormen zijn gekomen van het water wat er ooit gestroomd heeft. Het moet behoorlijk woest zijn geweest maar ook énorm diep. Nog steeds stroomt de Colorado River (tussen 90 en 120 meter breed) in de diepte van de Canyon en slijt het steeds verder uit. De River ligt nog 732 meter boven zeeniveau! Tot zover de aardrijkskundeles. We zullen niet alle 400 foto's uploaden, maar toch nog wel een paar...

Aan het einde van de dag even een hapje eten in een saloon, een echt Steakhouse! De Indianen in de bediening lijken niet helemaal (lees; helemaal niet) bij de tijd, maar het eten smaakt er niet minder om! O ja, de glazen cola die je hier krijgt, zijn net zo groot als de flessen Heinz tomatenketchup (en dan geen minifles). 

Morgen weer een stukje rijden. Eén van de langste autoritten van deze rondreis. Van de Grand Canyon (Arizona) naar Moab (Utah), met een tussenstop in Monument Valley