Dode vallei

Toch nog maar wat schrijven over onze Las Vegas belevenis van gister, dat is toch wel de moeite waard. Werkelijk een vreemde stad. We rijden vanuit het niets er zo tegen aan. Eerst alleen maar desert en bergen, waar praktisch niets is en niemand woont. En plots doemt daar dan Vegas op.
Vlak voor de gevangenis van Las Vegas staat een bord langs de snelweg, dat het een 'prison zone' is en je geen lifters mee moet nemen. 

We rijden vanaf de snelweg bijna zo het terrein van Circus Circus RV park op. Wat een ellende....het is één grote asfaltparkeerplaats. Kokend heet in de volle zon. Dat is dan de camping. Nou ja, we zijn hier maar een nachtje en komen niet voor de camping.
We zijn eerst een klein stukje 'The Strip' op gelopen en vanaf daar met een bustour meegegaan, een Panoramic Night Tour. Las Vegas is namelijk alleen maar mooi als het donker is, met miljoenen lichtjes overal, glitter en glamour. Overdag is alles fake. 
Wij dachten een Subway in te lopen, blijkt het eerst een klein souvenirwinkeltje te zijn waar je door heen loopt en vervolgens kom je in een enorme gokhal. Ergens in een klein hoekje vind je dan wat de gevel belooft, Subway!

De bus rijdt ons over The Strip en de hostess verteld veel leuke details. Het enorm hoge Trumpgebouw (het toekomstige Whitehouse volgens haar) heeft ramen met een echt gouden coating, en je ziet eigenlijk alleen maar ramen.... Een 'ijscoboer' verkoopt een ijscoupe met 3 bolletjes exclusief vanille-ijs, een schepje kaviaar, mango-hutsefluts, goudschaafsel en nootjes gedipt in goud voor $1000,-. Op één van de kruispunten staan een aantal hotels met in totaal de meeste hotelkamers op één kruispunt ter wereld. Als je in iedere kamer 1 nachtje zou willen slapen, dan kom je tijd te kort. Het kost je namelijk meer dan 240 jaar. 

We rijden langs de befaamde wedding chapels waar je even kunt trouwen. Wil je daarna een flitsscheiding omdat je spijt hebt, kun je in Reno (9 uur rijden verderop), de scheiding regelen.

Bij Fremontstreet, downtown Las Vegas, kunnen we uit de bus om het echte oude Vegas te beleven. Vreemd, raar, bizar, abnormaal en nog meer van dat soort woorden passen het best bij deze belevenis. Het is een kakofonie van bellen, sirenes en muziekjes van de honderdduizenden gokmachines, muziek van livebands maar ook in de gokhallen, zingende (lees: lallend), schreeuwende, lachende mensen. Alles met het volume op maximaal. Kortom: een overload aan geluid. Tel daar alle knipperende lampjes, neonreclames, lichtshows en verlichting van de gokhallen bij op. Denk er ook de 'freaks' die rondlopen in kostuums (als je dat van Adam ook mee telt), mensen met wezenloze blikken die verdwaasd rondlopen, dronken mensen maar ook dé toerist (ook verdwaasd, net als wij) bij. En dan ben je al aardig op weg de gekte van Vegas te beleven. Na een uurtje worden we weer opgehaald door de bus en bij Circus Circus afgezet. Linda waagt een gokje met $8 en wint $32. Ons ontbijt voor morgen is verdiend! 

We lopen door Circus Circus naar ons RV-parkeerplaatsplek. Het is bloedheet in Vegas, om 22.30 was het nog steeds warmer dan 34 graden. We bereiden ons voor op een hete en rumoerige nacht, maar dat valt erg mee. Het lawaai valt mee alsook de hitte. 

(En dan nu eeeindelijk 19 september)
Omdat we in Circus Circus pancakes hadden gespot, en deze als ontbijt op Marieke's to-do-list stonden, eerst ontbijten. Raar, ontbijten tussen gokmachines, zonder daglicht, waar het dus geen dag of nacht is en alles 24x7 doorgaat. Via Starbucks terug naar de camper. 
Las Vegas is de maakbare wereld, als je geld hebt, kun je alles. Je maakt het zelf, zolang je maar betaald. Bizar!

Op naar Death Valley. Daar valt niets over te zeggen, dan alleen dat het heet is, dat het dor en droog is. Het is één van de heetste plekken ter aarde, er groeit niets. Er is niets met uitzondering van Badwater. Een grote zoutvlakte en ligt 855 meter onder zeespiegel. Dé attractie van Death Valley. 

We rijden door naar onze camping, die nog erger is dan de asfaltjungle van Vegas. We vragen ons af waarom we in vredesnaam hier zo nodig moesten overnachten. Het water uit de 'koude' kraan is kokend heet. Joehoew, wij hebben een luxe camper met Quooker. Nou ja, eerlijk is eerlijk, de zonsondergang én -opkomst waren spectaculair. 

We besluiten te gaan eten in het restaurant van Stovepipe Wells en dat was erg lekker (BBQ chicken and St Louis Ribs) waarbij we gezelschap hadden van een komisch duo. Twee wat oudere heren uit de USA, nu wonend in de UK en Italië. De ober was erg onhandig, liet dingen vallen, gaf verkeerde rekeningen aan verkeerde tafels af en liet vaak erg lang op zich wachten. Toen hij een bakje coleslaw liet vallen, liep hij er vervolgens steeds om heen en ruimde het niet op. Een andere medewerker kwam het een tijd later opruimen nadat hij eerst een niet nader gespecificeerd dier uit het restaurant moest zetten.  Volgens het duo waren we in Fawlty Towers USA beland, het was hilarisch! 

Na het eten gaan we met een zaklamp terug naar onze plek. Het is namelijk aardedonker. Door de enorme hitte, moet de airco in de camper flink aan het werk. Gelukkig maar dat we een Californisch campertje hebben en niet eentje uit Alaska. Die zou vast gezegd hebben: "rijd naar een kouder oord".