Santa Maria, ich habe....

30 september 2016 - Oceano, California, Verenigde Staten

We vertragen lekker verder. Vanochtend hebben we weer heel rustig aan gedaan en de tijd genomen om te ontbijten en te douchen. Hierna gaan we binnendoor (dus geen snelwegen) naar Santa Maria. Linda zingt steeds een Duits liedje en iets over 'beinen verloren' wat Marieke niet helemaal kan volgen. Iets met jeugdnostalgie. 

De rit gaat tussen landbouwvelden door. Als ze hier in Amerika bijvoorbeeld aardbeien verbouwen, dan zien je kilometers lang aardbeien, zo ver je kunt kijken. En dus zien we kilometers aardbeiden, kool, boerenkool, spruiten, druiven et cetera. Langs de kant van de weg staan weer standjes waar ze de verse producten verkopen. En ieder zichzelf respecterend standje heeft ook grote pompoenen. Die zijn alvast voor Halloween (31 oktober). 

Santa Maria heeft heel veel Mexicaanse invloeden wat vooral in winkels terug te zien is, maar natuurlijk ook in de bewoners. In Santa Maria zit een groot plein met allerlei winkels en eettentjes. We eten in een onooglijk tentje een fantastisch lekkere burrito. 

Veel winkels hebben een 'drive-thru'. Niet alleen eetgelegenheden als MacDonalds of de Pizzahut, maar ook Starbucks (koffie) en de Walmart (supermarkt) hebben dit concept. Zelfs banken doen hieraan mee. Geld pinnen vanuit de auto! Wij proberen het zonder camper en lopen door een 'drive-thru' pinautomaat. We gaan in de rij staan achter een aantal auto's. Helaas werkt onze pas niet bij deze bank. We hadden het dus beter bij de Rabobank (!!!) 'drive-thru' kunnen proberen....

Gelukkig zijn hier banken genoeg, pinnen we ergens anders geld en gaan nog even naar een Mexicaanse supermarkt. Ze verkopen heel veel verse producten en op verschillende plekken in de supermarkt zit een restaurantje zodat je direct de verse producten kunt eten. Opvallend zijn de prijzen in deze winkel, het is hier goedkoper dan de meeste supermarkten tot nu toe. Ook valt het ons op dat de snoepafdeling hier klein is ten opzichte van de grote supermarktketens. 

We rijden op ons gemak terug en stoppen vlak voor de camping bij een Diner. Dit was ooit een treinwagon. Buiten liggen heerlijk uitziende ribbetjes op een mega grote BBQ. Eenmaal binnen blijken de ribbetjes er beter uit te zien dan te smaken. We denken dat de serveerster Grieks is en dat ze daarom beter broodjes Gyros met tzatziki kunnen serveren. Een Griek die schnitzels serveert is niets, maar eentje die Amerikaans spareribs op tafel zet ook niet. 

2 Reacties

  1. Ilona:
    5 oktober 2016
    Hahaha!! Toch mooi van die Grieken dat ze zich aan willen passen.
  2. Ilona:
    5 oktober 2016
    Haha!!! Die grieken doen wel heel erg hun best.