'Vertraagdag'

29 september 2016 - Oceano, California, Verenigde Staten

De bedoeling van deze laatste week (snik....) is te gaan vertragen. Drie weken lang hebben we veel gedaan en veel gezien. Om dat allemaal wat te verwerken en op adem te komen, staan we bijvoorbeeld op de laatste 3 campings 3 nachten. Ook staan er minder tripjes en dus minder kilometers op het programma. Vandaag is zo'n 'vertraagdag'. Rustig opstarten, kijken wat het weer doet en dan bedenken wat we gaan doen.

We besluiten naar San Luis Obispo te rijden en dan naar Morro Bay te gaan. Omdat de nevel al wat is opgetrokken, hopen we toch nog een stukje kustlijn mee te pakken. 
Maar bij Morro Bay aangekomen blijkt dat toch tegen te vallen. Hier ligt nog een wit dekentje van nevel over de zee. Al die extra kilometers rijden om weer niets te zien, is op deze vertraagdag geen optie. Bovendien hebben we zondag al een schitterend stuk kustlijn vanaf de Highway 1 gezien. We besluiten terug te rijden naar Pismo Beach.

Onderweg maken we wat stops, want zo hier en daar is de nevel wel opgetrokken. Bij Shell Beach (vlak voor Pismo Beach) zien we in de kustlijn een aantal rosten met daarop heel veel pelikanen. Wat een rare vogels zijn dat toch met van die onhandig grote snavels. En ze stinken.....brrrr.... Gelukkig maken we geen geurfoto's!
Ook spotten we weer een hummingbird. Het vogeltje is overigens net zo groot (en dun) als de eerste twee kootjes van je duim. En helaas voor de fotograaf zijn ze razendsnel.

In Pismo Beach parkeren we onze camper voor de pier en eten een superlekkere hamburger. Daarna maken we een wandeling over de mooie pier. De pier is gemaakt van dikke rustieke planken met veel noesten. Na deze wandeling maken we nog een strandwandeling. Het is immers 'vertraagdag'. Toen we voor deze reis dachten aan het Californische strand, dan dachten we aan een lang, breed en wit strand, palmbomen, hoge kliffen, een bruisende zee, surfers, mensen met honden, zwemmers, zeevogels, een klein briesje en natuurlijk de zon. En dat plaatje klopt vandaag helemaal!

Na de wandeling besluiten we om de zonsondergang ook maar gelijk te bekijken. Linda maakt in de camper een grote beker koffie met warme melk voor Marieke en het feest kan beginnen. Maar helaas komt de nevel weer als een deken over het strand. De nevel ontstaat doordat de warme lucht van een aantal dagen erg heet weer (42 graden), vermengd met de koude lucht van het zeewater (20 graden). De zon is op het heetst van de dag (26 graden) in staat om de nevel te laten verdampen of de zee op te drijven, maar wanneer ze haar kracht verliest, komt de nevel weer terug. 

We rijden op ons gemak terug naar de camping. Morgen weer een dag, wie weet lukt de zonsondergang dan wel! Voor vandaag: 'vertraagdag' geslaagd!!

Foto’s