Zeeleeuwen spotten op de pier

Heerlijk dit klimaat! Overdag 35 graden en 's nachts koelt het zo ver af dat je gewoon onder een dekbedje kunt liggen slapen. We blijven nog even lekker liggen en langzaam warmt het op. 

Buiten maken we alles in gereedheid voor ons bijna dagelijks ritueel: rustig ontbijten. Deze keer met een sinaasappelsapje, geroosterd broodje, gekookt eitje en een bekertje koffie. Relaxen, eten, vogels kijken en genieten.

We stellen de navigatie in op de 17 Mile Drive en dat gekke ding geeft als aankomsttijd 14.40 uur aan. Dat kan niet! Zo ver is dat niet rijden, toch?! Nee, het is hooguit 2 uur... Maar hoe kan dat ding dan 14.40 uur aangeven? Blijkt dat het al 12.30 uur is geweest! We waren compleet de tijd 'vergeten', hilariteit al om. We besluiten de 17 Mile Drive morgen maar te gaan rijden.

Vandaag naar het strand! We willen het surfstrandje van Santa Cruz zien en de Wharf natuurlijk. We parkeren langs de West Cliff Street en wandelen richting het surfstrandje. Op weg er naar toe komen we gepensioneerde surfdude's tegen. De tijd lijkt hier te hebben stil gestaan. Als 'jonge goden' rennen ze op hun blote voeten met een surfplank onder de arm over straat. Tatoeages zien er uit als vergeelde posters, maar er was vast een tijd dat het hip en leuk was. 

We lopen verder naar de pier. Op grote afstand hadden we de zeeleeuwen al gehoord, maar we konden ze niet vinden. We lopen langs allerlei restaurantjes en winkeltjes op de pier. Je kunt goed merken dat het nu maandagmiddag is. Wat toeristen lopen rond met fotocamera's, maar verder is het erg rustig. We vinden een trap die ons net onder de pier brengt en in eens staan we oog in oog met een stel zeeleeuwen. Zo dichtbij dat je ze aan kunt raken! 

Korte tijd later komen er twee mannen aan die uitgerekend op deze plek met hun bootje te water willen. Zij laten direct even zien waarom je de zeeleeuwen niet aan moet raken. Met peddels banen zij zich een weg door de zeer luidruchtige zeeleeuwen en stappen aan boord met een treetje bier. De zeeleeuwen zijn nog lang onrustig. Ze maken er een sport van om elkaar van de drijvende steiger te weren of af te duwen als het al gelukt was om er op te klimmen.

We lopen verder naar het einde van de pier. In de verte zien we dat er een bosbrand is ontstaan. In korte tijd spreidt de rook zich uit over heel Santa Cruz. Er zijn helaas weer zwarte tandenstokers in de maak.

Helemaal aan het einde van de pier vinden we een leuk visrestaurantje met lekker uitziende 'smoked salmon'. Dus we eten wederom zalm! Onze ogen waren groter dan  onze magen, dus kunnen ook wij nu eens een 'box' vragen. Hup twee boterhammen met gerookte zalm in de 'meeneemdoos' en wij zijn weer op pad. Ver gaat de reis niet meer vandaag. Terug naar de camping om nog fijn een avondje buiten te zijn.